Heren 2 wint met 4-0 van Keistad

Heren 2 won zaterdag met 4-0 van Keistad. Lees het wedstrijdverslag van trainer/coach Jorg Radstake.

De verwachtingen waar gemaakt

De tweede officiële ontmoeting met Keistad stond afgelopen zaterdag (10 maart) op het programma. In tegenstelling tot bijna 4 maanden geleden niet dé strijd om de tweede plaats, maar wél stond er ook nu weer veel op het spel. De vakantie, met drie vrije weekenden, heeft ons goed gedaan en we haalden de maximale score: 4-0 door vier sets op rij te winnen (25-20, 25-23, 28-26 en 25-18).

Wat stond er allemaal op het spel?
Op 11 november stonden we voor het laatst tegenover de Amersfoortse hoofdmacht en in de tussenliggende maanden is het verschil op de ranglijst iets groter geworden. Toch stond Keistad voor afgelopen zaterdag op de vijfde plaats en er stond dus veel op het spel. Meer dan het wegwerken van revanche gevoelens na de 3-2 overwinning bij de vorige ontmoeting? Meer dan de verbale strijd tegen de spelverdeler met ‘de vinger’ en een ‘gefrustreerde’ libero? Meer dan het verdedigen van de tweede plaats, mogelijk met perspectief?

Wat konden we deze zaterdag verwachten?
Na maandenlang geen contact tussen beide leiders van het achterveld (libero’s) was het weer de eerste ontmoeting tussen beiden. Min of meer vergelijkbaar met de machtsstrijd tussen Trump en Kim Jong-un. Wie is de sterkste en toont zijn macht door de rust te bewaren? Ook ontbrak in de laatste (uit)wedstrijd in Borne de energie. Goed om te blijven beseffen dat we zelf moeten willen, maar de vraag was of door de (korte) vakantie deze storing toch helemaal (net als in Amsterdam) verholpen was. De heenwedstrijd eindigde weliswaar in 3 tegen 2, maar dit verschil zagen we (ook toen) graag groter. Sport betekent concurrentie, het verschil zo groot mogelijk zien te maken, en is dan ook niet te vergelijken met de politieke discussie over het mogelijk verplichte quotum man/vrouw (opgelegde regulatie).

Ook voorafgaand aan de wedstrijd zeer terecht stilgestaan bij het veel te vroege overlijden van Jan Dijkhof, een man die zich vol overgave gaf voor deze club maar helaas veel te vroeg het leven liet. De woorden van onze voorzitter en zijn plek in het Omnisport Café, waar de condoleances overgebracht kunnen worden, bevestigen het beeld van een bijzonder mens.

De wedstrijd
Zeer afwachtend en met het gemis van focus startten we de wedstrijd, getuige van drie foutieve opslagen in het eerste rondje (6 rotaties). Het verschil in punten was dan ook tot halverwege deze eerste set steeds maar één of twee punten. Leunend op onze sterke side-out (hetgeen ook in de rest van de wedstrijd een groot compliment waard is) liepen we in de tweede helft van de eerste set uit. Een foutserve leverde uiteindelijk setwinst (25-20) op. De start van set 2 was voortvarend en de voorsprong liep op tot 4 punten (13-9). Echter we maakten het ons   zelf daarna te moeilijk, scoorden niet direct meer onze side-out en lieten het verzilveren van de gecreëerde rallykansen na. Aan het eind van deze set herstelden we ons op tijd en ook nu was het weer een “opslag uit” die zorgde voor een ‘gratis’ laatste punt (25-23). In tegenstelling tot de tussenstand in sets, waren beide teams in de derde set echt aan elkaar gewaagd. Beide teams beschikten in deze fase van de wedstrijd over een sterke side-out. Nimmer kostte het terughalen van de opslag een team meer dan één extra kans. In de slotfase bleken we uitstekend in staat om ook onder druk/spanning het juiste te doen. Nu was het op 26-26 tot twee maal toe een eenvoudig lijkende sprongserve, die beide keren direct met een smash afgemaakt werd en zorgde voor de overwinning (28-26). Misschien wel de lastigste opgave stond ons daarna te wachten: het winnen van de bonusset.  Bewust van wat er allemaal op het spel stond, hielden we de focus én ons niveau vast. Met een terechte 25-18 winst, werd een 4-0 overwinning en 5 punten voor de ranglijst een feit.

Wat nemen we mee van deze zaterdag?
Niet onopgemerkt waren de rake klappen (hard, hoog en onhoudbaar) op het midden en van onze diagonaalspeler. Ook was de teleurstelling van het wisselen (eruit gehaald worden en beperkt ingezet worden) voelbaar, zonder dat het de ‘concurrent’ niet gegund werd. Hét nadeel van een brede en sterk concurrerende selectie. Collectief was het rustig en bedacht, ieder zijn eigen taak/rol pakkend. Kortom een basis om volgende week zaterdag naar Assen af te reizen. Daar spelen we om 19.30 uur tegen de nummer 4 van de ranglijst.