Wedstrijdverslag Heren 2: Alleen de welverdiende beloning bleef nog achter..
Op zaterdag 19 september was het dan (eindelijk) zo ver: de start van een nieuw seizoen. Gelukkig ook dit jaar weer in de topdivisie, maar daarin wel met een ander (basis)team. Geen gemakkelijke opgave om direct op bezoek te gaan bij Webton Hengelo. Niet alleen het team -met een Amerikaan als opvallende “hoogvlieger”- wordt veelvuldig als kampioenskandidaat genoemd, maar ook de entourage met licht, geluid en cheerleaders lijkt al op het ambitieniveau van de eredivisie te zitten. Prachtig om in deze arena tegen deze geduchte tegenstander te mogen strijden en aan te kunnen tonen dat we wel degelijk mee kunnen (blijven) doen.
Onze opdracht voor deze wedstrijd was helder: met bezieling de wedstrijd ingaan en de gemaakte afspraken (zowel individueel als collectief) voortdurend nakomen. Wat deze inhoudelijke afspraken waren, blijft uiteraard even binnen ons team. Aan de hand hiervan wisten we in de eerste twee sets veel ballen verdedigend van de grond te halen en de (vaak lange) rally’s winnend af te sluiten, met als resultaat na bijna een uur spelen 1 – 1 in sets (26-24 winst en 26-28 verlies). Helaas bepaalde de individuele kwaliteit op service en in de aanval -en in combinatie met een iets te hoog aantal directe fouten boven de 20 punten- in deze tweede set dit minimale verschil.
De teleurstelling vertaalde zich in een andere instelling, waarbij we voortdurend tegen onszelf aan het spelen zijn. Oude gewoontes maakten als sluipmoordenaar weer onderdeel van het team, waardoor we onze tegenstander de volledige speelruimte gaven en ze deze derde set met ruime cijfers konden winnen (18-25). De veerkracht bleek groot om deze teleurstelling in onszelf weer weg te spelen. Knap van een team dat zoveel wisselingen en geen absolute topper kent. Gedurende de gehele vierde set bleken we weer in staat om dichtbij het niveau van de eerste twee sets te komen. Het geluk (dat je altijd af moet zien te dwingen) bleek echter niet aan onze zijde en aan het eind van de vierde set bepaalden directe fouten dat ook deze set jammer genoeg met 21-25 verloren werd.
Het spelniveau was bij vlagen hoog. De -in topsport noodzakelijke en vaak vanzelfsprekende- inzet werd (met uitzondering van het derde bedrijf) door iedere speler in voortduring getoond. We wisten elkaar te stimuleren, het beste in elkaar omhoog te halen en zo de strijd met de tegenstander aan te gaan. Stabiel was het nog niet helemaal, maar voor een eerste wedstrijd een goede basis om met elkaar op de training en in de aankomende wedstrijd (op zaterdag 3 oktober thuis in Omnisport tegen Zaanstad) door te trekken. Alleen de welverdiende beloning bleef nog achter …